ZYGOPETALUM

Rodzaj storczyków zawierający 12 gatunków podobnych do siebie, zimozielonych epifitów pochodzących z Ameryki Środkowej i Południowej. Kwiaty pachnące, wielobarwne, o górnych listkach okwiatu zazwyczaj zielonkawych z czerwonymi plamkami i warżce purpurowo białej. Barwy te mogą przybierać różne wzory w zależności od gatunku. Storczyki wolno rosnące, kępiaste o żywo zielonych liściach. Pędy kwiatostanowe długości 60 cm, wytwarzają do 12 kwiatów, które zazwyczaj pojawiają się jesienią lub wczesną wiosną.

UPRAWA: Preferują klimat tropikalny, wolny od przymrozków, stanowiska zacienione. Rośliny stosunkowo łatwe w uprawie, w chłodnym klimacie wymagają warunków szklarniowych. Podłoże przepuszczalne, świeże. Rozmnażanie przez podział.

Średniej wielkości gatunek pochodzący ze wschodniej Brazylii. Pseudo bulwy gęsto ułożone, wysokości 6 cm i średnicy 35 mm, ze szczytu wyrasta 3-5 liści. Są one płaskie, wąskie i długie, osiągają długość 25-40 cm i szerokość 2,5-5 cm. Kwiatostan wzniesiony, długości 45cm, złożony z 10 silnie pachnących, wielkobarwnych kwiatów średnicy 8 cm, ukazujących się latem i jesienią.

Gatunek południowoamerykański o błyszczących, jaskrawozielonych liściach długości 50 cm. Kwiaty lśniącozielone  do zielonożółtych z czerwonymi i brązowymi przebarwieniami, ukazują się jesienią i zimą. Wydzielają silny zapach hiacyntów. Gatunek różni się od Zygopetalum mackaii tym, że wszystkie listki okwiatu są takiej samej długości.

Epifit pochodzący z Brazylii o długich gronach pachnących, brązowo nakrapianych zielonych kwiatów średnicy 8 cm, z purpurowym żyłkowaniem i białymi warżkami. Gatunek dorastający do 75 cm wysokości. Liście jajowate, podłużne i płaskie.